دینداری عامیانه: واکاوی عریضه نویسی برای چاه جمکراناز منظر عریضه نویسان

بررسی پدیده عریضه نویسی از دید کنشگران و نزدیک شدن به تجربه آنها در مواجه با امر قدسی، در جهت تشخیص نوع دینداری آنها هدف این مقاله است دو پرسش اصلی در این زمینه مطرح است: 1. افرادی که اقدام به نوشتن عریضه و انداختن آن در چاه جمکران می کنند، چه نگاهی به این کنش دارند 2. این کنشگران به لحاظ سنخ دینداری، در چه سنخی جای دارند این پژوهش با رویکرد تحقیق کیفی انجام شد داده ها با استفاده از چند تکنیک: مصاحبه عمیق، مشاهده همراه با مشارکت، گفتگوهای دوستانه و بحث گروهی از میان زایران جمکران جمع آوری شد و تحلیل داده ها نیز با تکنیک تحلیل مضمونی انجام گرفت. یافته ها نشان می دهد که کنشگران به صورت غایت مندانه و با وساطت نمادها و ظواهر با امر قدسی مرتبط می شوند پذیرش و انجام عریضه نویسی براساس سهل گیری در پذیرش باورها و صرفا با شنیدن از دینداران در اطراف شکل می گیرد و نتیجه آن آمیختگی باورهای اصیل با باورهای جدید و نیز تسری تقدس به پدیده های جاری در زندگی و نمادسازی است در این تحقیق دو مقوله اصلی کنش بر مبنای موقعیت و کنش در شرایط اضطرار را در تبیین رفتار عریضه نویسان کشف کردیم. در نهایت ما به این نتیجه رسیدیم که میتوان الگوی دینداری عریضه نویسان مسجد جمکران را دینداری عامیانه نامید.

Keywords:

عریضه نویسی , مسجد جمکران , سنخ های دین داری , دینداری عامیانه