بررسی میزان پرخاشگری در معلمان شهری و عشایری شهر فیروزآباد

در این پژوهش میزان پرخاشگری شغلی در معلمان شهری و عشایری شهر فیروزآباد مورد مقایسه قرار گرفت. روش پژوهش علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان عشایری و شهری در شهرستان فیروزآباد در نیمسال تحصیلی 95-1394 بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم بر اساس جدول مورگان به تعداد 200 نفر شامل (100نفر معلم عشایری، 100نفر معلمان شهری) انتخاب گردید. برای بررسی میزان پرخاشگری پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992 (مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند گانه (مانوا) استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که بین میزان پرخاشگری در معلمان عشایری و شهری تفاوت معناداری وجود ندارد. علاوه بر این بین ابعاد پرخاشگری تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده نگردید. بر اساس این پژوهش می توان نتیجه گرفت که محل تدریس معلمان ( شهری یا عشایری) در پرخاشگری نقش اساسی ندارد .

Keywords:

پرخاشگری , معلمان شهری , معلمان عشایری