ظرفیت سنجی کالبدی واجتماعی تغییرات کاربری (تبدیل سواره راه به پیاده راه) با رویکرد توسعه فضاهای پیاده (مطالعه موردی : خیابان ولیعصر(عج)شهریار) abstract
کاربری هابا اهداف خاصی ایجاد می شوند. وهرکاربری عملکرد ویژه ای دارد.دوعامل ظرفیت وکارایی کاربریها، ازمهمترین مولفه های آن به شمار می روند.آنجا که یک کاربری هم ظرفیت وهم کارایی خودرا ازدست میدهد باید به فکر چاره بود.یا ظرفیت جدیدی ایجاد کرد یا عملکرد آن راتغییر داد.معابر ازجمله کاربریهایی می باشند که فضای بیشتری از یک شهر را به خود اختصاص میدهند.ازآنجا که معابر با هدف دسترسی به کاربریهای دیگر ایجادمی شوند،با دو گونه حرکت یکی حرکت سواره ودیگری حرکت پیاده درآنها مواجه می باشیم.اما گاهی این دوحرکت ضمن تداخل با یکدیگر باعث ایجاد مشکلات عدیده ای می شوند، که دراین بین حرکت سواره با توجه به تمایل روزافزون استفاده از وسایط نقلیه ، خود را به حرکت پیاده تحمیل کرده وآثار جبران ناپذیری ازخود برجای نهاده است. عابرین پیاده عناصردرجه اول شهری می باشندوبرنامه ریزی شهری نیز باید نیازهای آن راشناسایی وتامین نماید تا از تبعات توجه بیش ازحد به حرکت سواره که ازآن جمله:افزایش زمان جابجایی ها،افزایش تصادفات،آلودگی های صوتی،دیداری ، هوا وازبین رفتن تعاملات اجتماعی می باشد، بکاهد. لذا ، پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی وپیمایشی ضمن مطالعه
خیابان ولیعصر(عج) شهریار بعنوان مرکز شهر،به بررسی واکنش گروه های هدف به گزینه های مختلف ،جهت تبدیل کاربری سواره به پیاده با رویکرد تحدید حرکت سواره وگسترش فضاهای پیاده بر پایه مشارکت فعال عناصر تاثیر گذار این محورمبادرت ورزیده است.براین اساس پرسشنامه ای با جامعه نمونه آماری 259 نفربا روش نمونه گیری طبقه ای،ازبین عابرین پیاده،صاحبان مشاغل ورانندگان وبا استفاده از مقیاس لیکرت تهیه گردید. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ درنرم افزار spssمورد سنجش قرار گرفت که با توجه به ضریب 0/786 به دست آمده ،پرسشنامه از پایایی مطلوبی برخوردار می باشد.درپایان با استفاده از تکنیک تحلیلی
swot به بررسی نقاط قوت،نقاط ضعف، فرصتها وتهدیدهای موجود درخیابان ولیعصر(عج) وتعیین استراتژی مناسب، پرداخته شده است.براساس نتایج حاصله ظرفیت تبدیل این محور به پیاده راه وجودداشته، اما عابرین پیاده موافق،رانندگان مرددوکسبه ،بعنوان عناصرتاثیرگذار، مخالف آن می باشند.