رابطه سبک های یاددهی معلمان با سبک های یادگیری دانش آموزان و تاثیر آن در اختلال ریاضی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های یاددهی معلمان با سبک های یادگیری دانش آموزان و تاثیر آن در اختلال ریاضی بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان و دانش آموزان مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه شهرستان قم در سال تحصیلی 1394-1395 بود. حجم نمونه ی مورد بررسی 130 نفر از هر دو گروه معلمان و دانش آموزان ابتدایی بود. نمونه ها به روش نمونه گیری در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سبک های تدریس گراشا و سبک یادگیری کلب استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان، با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته های به دست آمده نشان دهنده ی رابطه معنی داری بین سبک یاددهی وکالتی معلمان با سبک های یادگیری دانش آموزان بود؛ و هیچ رابطه ی معناداری بین سایر سبک های یاددهی معلمان چون سبک یاددهی خبره، آمرانه، تسهیل کننده و مدل فردی با سبک یادگیری دانش آموزان مشاهده نشد.

Keywords:

سبک های یاددهی , سبک های یادگیری , اختلال ریاضی