بررسی و ارایه راهبردهای دست یابی به حمل و نقل پایدار در تهران با استفاده از مدل SWOT abstract
امروزه یکی از مهم ترین چالش های پیش روی کلانشهرهای ایران مسیله
حمل و نقل درون شهری است. فقدان برنامه ریزی راهبردی برای سامانه های
حمل و نقل شهری علاوه بر این که موجب تکرار سرمایه گذاری های مشترک در زیرساخت های جامعه می شود، باعث ناهماهنگی و ناسازگاری این سامانه ها یا یکدیگر نیز شده و ممکن است مشکلات بی شماری را در اتصال زیر سامانه ها یه یکدیگر ایجاد کند.
تهران به عنوان بزرگترین کلانشهر خاورمیانه با مشکلات جدی در
حمل و نقل شهری مواجه است. این مشکلات تا حد زیادی ناشی از مسایل خاص و ویژگی های منحصر به فردی است که در یک تقسیم بندی کلی به مدیریتی و اجرای، موانع ساختاری و کالبدی، موانع اجتماعی و فرهنگی و نهایتا موانع مالی و اقتصادی تقسیم می شود. انتخاب
تهران به عنوان یکی از پنج شهر برتر در زمینه
حمل و نقل پایدار نشان از هدف گذاری درست مدیریت شهری برای حرکت به سمت
پایداری و رفع موانع دارد. همچنین شهردار
تهران در تصمیم مدیریتی تمامی پروژه های بزرگ شهری را ملزم به ارایه پیوست اجتمای و زیست محیطی نموده که دو بعد اصلی از
پایداری است. در این مقاله ابتدا به مرور ادبیات مرتبط با
حمل و نقل پایدار پرداخته شده، سپس موانع دست یابی به
حمل و نقل پایدار در
تهران بررسی گردیده و اقدامات انجام شده توسط شهرداری
تهران در راستای
پایداری حمل و نقل شهری معرفی شده و نهایتا با استفاده از تکنیک SWOT راهکارهایی برای دستیابی به
حمل و نقل پایدار در
تهران ارایه شده است.