بررسی اثر ایزومرهای 9 - سیس 11 - ترانس و 10 - ترانس 12 - سیس اسید لینولییک کنژوگه CLA بر فراسنجه های رشد و تغذیه ای خرچنگ دراز آب شیرین Astacus Leptodactylus

نقش شگرف ایزومرهای 9 - سیس 11 - ترانس و 10- ترانس 12 - سیس اسید لینولییک کنژوگه CLA به عنوان ترکیب کلیدی و راهبردی در علم تغذیه نوین، در تغییر نسبت پروتیین به انرژی فرمولاسیون غذایی آبزیان شناخته شده است. اما مطالعات مشابه در خصوص تاثیر CLA برفراسنجه های تغذیه ای و فیزیولوژیکی سخت پوستان بسیار کمرنگ است. لذا با هدف ورود به این مطالعه و تحقیق، 4جیره ای غذایی آزمایشی همسان از لحاظ پروتیین( 40 درصد) و انرژی قابل هضم ( 3/65 مگا کالری در کیلوگرم) متفاوت از نظر سطح CLA (به ترتیب شامل سطوح 3،2،1 و 4 درصد CLA ) و جیره غذایی شاهد، فاقد CLA تنظیم گردید. آزمایش در قالب طرح آزمایشی کاملا تصادفی 5 تیمار در 4 تکرار در داخل 20 وان پلی اتیلنی همگن، هر کدام به حجم 15 لیتر و شامل چهار عدد خرچنگ دراز آب شیرین به انجام رسید. آزمایش در محیط مدار بسته با رعایت شرایط فیزیکو شیمیایی استاندارد، انجام گردید. جیره های غذایی آزمایشی بعد از تولید صنعتی به مدت 45 روز به تغذیه خرچنگ های دراز آب شیرین آزمایشی به وزن تقریبی 1/18 ± 27/6 گرم رسیدند. در پایان آزمایش، تاثیر سطوح مختلف CLA بر صفات تغذیه و عملکرد رشد، آنالیز و تفسیر گردید. نتایج این مطالعه نشان داد، افزایش 1 تا 4 درصد CLA در جیره های غذایی توانست توانمندی خرچنگ دراز آب شیرین را در استفاده از جیره های غذایی با درصد بالای چربی( 15 درصد)بیفزاید و سبب بهبود جزیی در صفات وزن نهایی، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و نسبت کارایی پروتیین شود. همچنین گنجاندن سطح 4 درصد CLA در فرمولاسیون خوراک به طور معنی داری درصد بازماندگی خرچنگ دراز آب شیرین را افزایش داد (0/05> p).

Keywords:

, CLA , خرچنگ دراز آب شیرین