بررسی رابطه خودکارآمدی با نگرش و عملکرد تحصیلی درس ریاضی دانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان قشم سال تحصیلی 1395-1394.

هدف از انجام این پژوهش تعیین ارتباط بین خودکارآمدی با نگرش و عملکرد تحصیلی درس ریاضی پایه نهم دختران شهرستان قشم بود. این تحقیق با توجه به نوع هدف، کاربردی و از نظر چگونگی اجرا در زمره تحقیقات توصیفی - همبستگی قرار داشت. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشآموزان دختر سال نهم شهرستان قشم که در سال تحصیلی -95 94مشغول تحصیل بودند، میباشد که تعداد آنها در مجموع 865 نفر است. براساس فرمول کوکران، حجم نمونه 266 نفر بود که به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه های استاندارد، نگرش ایکن (1979 (و باورهایخودکارآمدی شرر و همکاران (1982 (استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون های استنباطی نظیر آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون جهت بررسی رابطه و میزان تاثیر متغیرها بر یکدیگر استفاده شد. یافته ها نشان داد بینخودکارآمدی با متغیرهای نگرش و عملکرد تحصیلی درس ریاضی دانشآموزان دختر پایه نهم شهرستان قشم ارتباط معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد بین متغیرهای لذت بردن و ترس از درس ریاضی با عملکرد تحصیلی درس ریاضی دانشآموزان دختر پایه نهم شهرستان قشم رابطهی معنادار وجود دارد .

Keywords:

خودکارآمدی , نگرش نسبت به ریاضی , عملکرد تحصیلی , لذت بردن از ریاضی , ترس از درس ریاضی