بررسی اثربخشی آموزش رویکرد مبتنی بر صمیمیت زوجین باگاروزی بر افزایش بعد شناختی امید به زندگی زوجین دارای تعارض زناشویی توانبخشی و امور اجتماعی مجتمع بهزیستی شهر برازجان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد مبتنی بر صمیمیت باگاروزی در افزایش بعد شناختی امید به زندگ ی زوجین دارای تعارض زناشویی مجتمع توانبخش ی و اموراجتماعی شهر برازجان انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف کاربرد ی و از جهت روش جمع آوری اطلاعات در زمره مطالعات شبه آزما یشی، از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل محسوب می شود. جامعه آماری شامل تعداد 70 نفر زوج دارای تعارض زناشویی که در نیمه اول سال 1395 به مجتمع توابخش ی و امور اجتماعی شهر برازجان مراجعه نموده اند. روش نمونه گیری بر اساس روش نمونه گیری تصادفی در دسترس صورت پذ یرفت که تعداد 20 زوج(40نفر) از بین افراد جامعه بر اساس نمره کسب شده از پرسشنامه تعارض زناشویی انتخاب شدند. برای بدست آوردن داده ها از پرسشنامه امیدواری هرث(1991 (و تعارض زناشو یی کانزاس و همکاران(1985 (استفاده شد. جهت تحلیل فرضیه ها ی پژ وهش از روش های آماری تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل کواریانس یکراهه استفاده گردید. نتایج تحلیل کواریانس یک طرفه نشان داد که از آنجایی که میانگین نمرات مولفه شناختی امید به زندگی در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل است م ی توان نت یجه گرفت که زوجینی که از آموزش ها ی مبتن ی بر رو یکرد صمیمیت زوج ینباگاروزی استفاده کرده اند به نسبت گروه کنترل، از میانگین نمرات مولفه شناختی امید به زندگ ی بالاتر ی برخوردار هستند. بنابرا ینیافته های این پژوهش گوی ای اهمی ت آموزش رو یکرد مبتن ی بر صمیمیت باگاروزی در افزایش مولفه شناختی امید به زندگی زوجیندارای تعارض زناشویی بود.