بررسی مدیریت Organizational Silence در سازمان

از دغدغههای مدیران سازمانی تقویت صدای سازمانی کارکنان و اظهارنظر آنان پیرامون مسایل سازمانی است و از چالشهای اساسی غالب سازمانهای معاصر در عصر اطلاعات و ارتباطات با افزایش شتابان دانش جهانی، چالش سرمایه انسانی توانمند و پویا است. از موانع مهمدر موفقیت برنامهها و اهداف سازمان، فقدان اطلاعات، فقدان اعتماد وفقدان آن چیزی است که پژوهشگران آن را سکوت سازمانی نامنهادهاند که عبارتست از خودداری از بیان ایدهها، نظرات و اطلاعات راجع به مشکلات سازمانی. سکوت سازمانی پدیدهای رایج و شایع در اغلب سازمانها میباشد؛ اما با این حال تحقیقات چندان گستردهایپیرامون آن صورت نگرفته است. بیتردید سرمایهداری دانش سازمانی،رمز ماندگاری در دنیای بسیار رقابتی است. ماخذ تولید دانش تالارهای گفتمان سازمانی است که در خود گفتمانهای متعدد و در عین حال متفاوت جای داده است. اگر بر افواه سازمانی مهر سکوت زده شود،اذهان کارکنان که موتور مولد دانش سازمانی هستند از تکاپو خواهد ایستاد و وقتی کارکنان، بهعنوان سرمایه استراتژیک سازمان سکوت میکنند مدیریت باید خطر بزرگ مدیریتی خود را حس کند. از آنجا که رفتار سازمانی نوین با پیچیدگیهایی روز افزون مواجه است،آشنایی بیشتر مدیران سازمانها با این پیچیدگیها و شناختن راههای مناسب برای مقابله با آن ها ضروری است. در این پژوهش ضمن پرداختن به مفهوم پدیده سکوت، عوامل موثر در پیدایش سکوت در سازمانها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است و متغیرهای سازمانی و مدیریتی موثر در ایجاد سکوت سازمانی نیز مطرح شده اند.

Keywords:

سکوت سازمانی , پیدایش سکوت سازمانی , تیم مدیریت ارشد , ساختارها و سیاستهای سازمانی