تاثیر جهت گیری شهرها در مدیریت استفاده از انرژی خورشیدی با رویکرد رعایت ضوابط شهرسازی و معماری (مطالعه موردی شهر اردبیل)

محدود بودن ذخایر فسیلی و الودگی ناشی از مصرف این سوخت ها موجب گشته تا مبحث مدیریت انرژی های پاک به عنوان یک مسیله در تمامی کشورها مطرح شود. در میان این گروه انرژی ها استفاده از انرژی خورشیدی با هزینه کمتر بعنوان یک راه حل شناخته شده است. به که این مقاله در صورت تحلیلی-توصیفی به تشریح موضوع می پردازد ؛ به بررسی تغییر میزان جذب انرژی خورشیدی در جهت های مختلف جغرافیایی با انتخاب زاویه جهت گیری در عرض های مختلف جغرافیایی پرداخته می شود. در ادامه مقاله که از روش تحلیلی –تطبیقی استفاده میشود ، با توجه به اینکه عوامل بسیاری در شکل گیری ساختمان دخیل یاهحوزه به ؛یباشدم ی که ضوابط مربوط به آنها می تواند تاثیر گذار ، پرد باشد اخته میشود . اولین حوزه ، حوزه شهری و همچنین حوزه مبانی نظری است که از چگونگی برنامه ریزی و انتخاب محل احداث شهر و یا توسعه های شهری آغاز می شود . بعد از مباحث شهری که در مقیاس کلان مطرح است مقوله معماری که هم در رابطه با موضوعات فرهنگی و هم در مقولات فنی و تکنیکی از اهمیت شایان توجهی برخوردار است نقش غیر قابل انکاری ایفا می نماید . مقاله حاضر میزان توجه به مدیریت انرژی با حداکثر استفاده مناسب از انرژی خورشیدی و بررسی ضوابط در دوحوزه کلان و خرد را در شهر اردبیل می پردازد .

Keywords:

مدیریت انرژی , هندسه خورشید , جهت گیری ساختمان , ضوابط شهرسازی , ضوابط معماری