بهبود کیفیت سرویس مبتنی بر پایداری لینک در شبکه های بی سیم بین خودرویی

با توجه به تحرک زیاد گرهها در یک شبکه بین خودرویی، دیگر نمی توان پروتکل هایی که برای شبکه های سیارموردی معمولی استفاده می شوند را برای این شبکه ها نیز استفاده کرد. برای رسیدن به این هدف دو راهکار وجود دارد: راهکار اول آن است که پروتکلی جدید و مخصوص VANET ارایه شود و یا آنکه در راهکار دوم با بهبود پروتکل های موجود، آنها را برای شبکه های بین خودرویی سازگار کرد. این رهیافت ها در همه لایه های شبکه می تواند بکار گرفته شوند. یکی از لایه هایی که تاثیرپذیری زیادی از تحرک گره های شبکه دارد، لایه سوم و پروتکل های مسیریابی موجود در این لایه هستند. با توجه به تحرک بالای گره ها نمی توان همواره یک مسیر دایمی را بین مبدا و مقصد راه اندازی کرد. بنابراین، باید مسیری بین مبدا و مقصد ایجاد شود که طول عمر بالایی داشته باشد تا به کیفیت سرویس بهتری دسترسی پیدا کنیم برخلاف بسیار از کارهای انجام شده قبلی، در این پایان نامه پروتکل مسیریابی GPSR برای بهبود کیفیت سرویس در شبکه های بین خودرویی انتخاب کردیم.نتایج شبیه سازی و مقایسه روش پیشنهادی با GPSR میزان بهبود ارایه شده را نشان می دهد. نتایج نشان می دهد که نرخ تحویل بسته ومیانگین تاخیر انتها به انتها در پروتکل پیشنهادی ما میتواند مسیری بادوام و کیفیت و طول عمر بیشتری در مقایسه با پروتکل های موجود در شبکه های بین خودرویی فراهم کند

Keywords:

شبکه های سیار موردی , شبکه های سیار موردی بین خودرویی , کیفیت سرویس , پروتکل های مسیریابی