اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر سلامت عمومی افراد مبتلا به سندروم روده تحریم پذیر (IBS) abstract
درمان های رواشناختی می توانند سهم بسزایی در بهبود سلامت عمومی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی بر سلامت عمومی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر است. در پژوهش حاضر از طرح نیمه تجربی، نوع پیش آزمون- پس آزمون به دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. در این مطالعه ی مداخله ای جامعه ای آماری را کلیه زنان مراجعه کننده به کلینک های گوارشی در سطح تهران که مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر بودند تشکیل داده و 23 زن مبتلا به سندروم روده ی تحریک پذیر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص داده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی -28 استفاده شد که در پیش آزمون، پس ازمون و پیگری، توسط افراد تکمیل گردید. درمان شناختی- رفتاری طی 8 جلسه بر روی گروه آزمایش انجام گرفت و گروه کنترل جهت درمان روانشناختی در لیست انتظار قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته های به دست آمده نشان داد که میانگین نمرات سلامت روان در گروه آزمایش کاهش معنی داری در مراحل پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل داشته است. (p-0/0001). همچنین نتایج نشان داد که نمرات شرکت کنندگان گروه آزمایش در جلسات مداخله و پیگیری، تاثیر مثبت آموزش شناختی رفتاری بر سلامت عمومی افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر را نشان می دهد. اعمال درمان مبتنی بر شناختی رفتاری می تواند به منزله یک مداخله موثر روان شناختی بر سلامت عمومی افراد مبتلا به سندروم روده ی تحریک پذیر باشد. فراوانی مشکلات در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر، با توجه به موثر بودن درمان شناختی رفتاری لزوم توجه جدی به درمان های روان شناختی در این گروه از بیماران ضروری می نماید.