رتبه بندی عوامل موثر انتقال دانش در شرکت های دانش بنیان به روش AHP

در حالی که ضرورت توجه به مدیریت دانش به عنوان ابزاری استراتژیک جهت پیشبرد منابع سازمان ها وموقعیت در عرصه رقابت مطرح است، اما از آنجا که به مدیریت دانش به عنوان یک امر موقت زودگذر نگریسته شده است، تجربه بسیاری از شرکت ها در مورد مدیریت دانش به شکست انجامیده است. از آنجاییکه معمولا پروژه ها در شرکت های دانش بنیان ماهیت موقتی دارند و با اتمام پروژه، برخی افراد دارای دانش پروژه سازمان را ترک می کنند و عملا درس های آموخته شده و دانش آنها از سازمان خارج می شود، مشکلات بسیاری از جمله افزایش هزینه و افزایش زمان پروژه را در پروژه های آتی در برخواهد داشت. در مقاله حاضر، تلاش برآن است که عوامل موثر در انتقال دانش در شرتک های دانش بنیان شناسایی و از هدر رفتن دانش جلوگیری گردد و در نهایت این عوامل موثر در انتقال دانش در شرکت اهی دانش بنیان شناسایی و از هدر رفتن دانش جلوگیری گردد ودر نهایت این عوامل به روش آماری AHP رتبه بندی گردد. می توان نتیجه گرفت علی رغم وجود PMBOK، به حوزه مدیریت دانش در آن به اندازه لازم پرداخته نشده است. مهمترین عامل وجود فرهنگ سازمانی برای حمایت از فعالیت های به اشتراک گذاری دانش می باشد، ایجاد حس اعتماد و قدرشناسی و تشکیل گروه های پروژه ای از عوامل موثر در تمایل به انتقال و سهیم کردن در دانش می باشد.

Keywords:

دانش , انتقال دانش , شرکت های دانش بنیان