اثر بخشی مشاوره گروهی تقویت من بالغ بر مبنای نظریه تحلیل رفتار متقابل بر تغییرخودمتمایزسازی نوجوانان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مشاوره گروهی تقویت من بالغ بر مبنای تحلیل رفتار متقابل بر خودمتمایزسازی نوجوانان صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر نوجوان 13 تا 15 سال شهر تهران در سال تحصیلی 1394-1395 بوده اند. روش:این پژوهش، بر اساس یک طرح نیمهآزمایشی با پیشآزمون-پسآزمون و گروه گواه انجام شده است. 30 دانش آموز دختر 15 تا 13 ساله با تشخیص خودمتمایزسازی پایین پس از مصاحبه مقدماتی و ارزیابی با پرسشنامه خودمتمایزسازی اسکورون و فریدلندر (1998 (و قرارگرفتن در سطح بالینی بر اساس این مقیاس با روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری (گروه آزمایش و گروهگواه) جایگزین شدند. مشاوره گروهی تقویت من بالغ مبتنی بر تحلیل رفتار متقابل به مدت 10 جلسه برای شرکتکنندگان گروه آزمایشاجرا شد. یافته ها: تحلیل دادهها بر اساس آزمون تحلیل کواریانس نشان داد نوجوانان گروه آزمایش پس از دریافت مشاوره گروهی تقویت منبالغ بر مبنای تحلیل رفتار متقابل برن بهبود معنادار در نمره کل خودمتمایزسازی و نمرات زیر مقیاس های آن شامل آمیختگی، واکنش هیجانی، گسلش عاطفی و توانایی به دست آوردن موقعیت من در مقایسه با گروه گواه داشتند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی تقویت من بالغ با رویکرد تحلیل رفتار متقابل میتواند به عنوان یک روش مداخلهای مفید، برای ارتقاء خودمتمایزسازی در نوجوانان به کار رود.

Keywords:

تقویت من بالغ , تحلیل رفتار متقابل , خودمتمایزسازی , دانش آموزان نوجوان