بررسی نقش خودکنترلی بر بزهکاری اطفال در کانون اصلاح و تربیت شهرستان گرگان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودکنترلی بر بزهکاری اطفال در کانون اصلاح و تربیت شهرستان گرگان صورت گرفت. روش حاکم بر تحقیق از لحاظ ماهیت روش همبستگی بود که در زمره تحقیقات غیرآزمایشی قرار میگیرد. جامعه پژوهش شامل کلیه کودکان حاضر در مراکز بازپروری و اصلاح و تربیت شهرستان گرگان می باشدکه این تعداد برابر 40نفر می باشند، بنابراین با توجه به حجم کم نمونه تمامی 40 نفر به عنوان نمونه مورد بررسی، انتخاب گردیدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد خودکنترلی گراسمیک ) 1993 ( استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادههااز آمار توصیفی)نمودارها، اندازههای گرایش به مرکز و اندازههای پراکندگی( و آمار استنباطی )ضریب همبستگی پیرسون( استفاده شد. اهم نتایج به دست آمده عبارتند از : بین خودکنترلی و بزهکاری اطفال رابطه معکوس و معنیداریوجود دارد؛ همچنین بین مولفههای شتابزدگی، راحت طلبی، خطرپذیری، ترجیح فعالیت جسمانی، خودمحوری و ابراز خشم با بزهکاری اطفال رابطه معناداری وجود دارد

Keywords:

خودکنترلی , بزهکاری , اطفال , کانون اصلاح و تربیت