بهینه سازی و آماده سازی نانوذرات ژلاتین استخراج شده از ماهی تون زردباله (Thunnus albacares)

نانوذرات ژلاتین دارای کاربردهای زیستی و تجزیه پذیری زیستی بدون تولیدات سمی میباشد و همچنین پتانسیل مولکول ماتریکس را هم میتواند داشته باشد. سطح و اندازه نانوذرات دو عامل مهم فیزیکوشیمیایی هستند. از آنجایی که خصوصیات فیزیکوشیمیایی و ریولوژی ژلاتین ماهیان آب گرم شبیه ژلاتین پستانداران میباشد. ژلاتین استخراج شده از پوست ماهی (ضایعات ماهی) ارزان تر از ژلاتین پستانداران میباشد. از آنجایی که ماهی تون زردباله(Thunnus albacares) شاخص خوبی بوده وصید سالانه بالایی داشته و ژلاتین آن میتواند جانشین ژلاتین پستانداران شود.ماهی تون زرد باله از دریای عمان صید شد.ژلاتین آن با روش قلیایی استخراج گردید. نانوذرات ژلاتین به روش دو مرحله ایی دی سالویشن تهیه شد.اندازه ذرات ،زتاپتانسیل وشاخص پراکندگی سنجیده شده و شکل ظاهری ذرات مشاهده گردیدند. نانوذرات ژلاتین و ژلاتین با سلول های سرطانی سینه (MCF-7) مورد سنجش سمیت قرار گرفتند. اندازه نانوذرات ژلاتین 132 نانومتر ، شاخص پراکندگی وزتا پتانسیل آنها به ترتیب 0.248 و31 میلی ولت تعیین شدند.100 درصد سلول ها در غلظت 0.025 و0.05 میلی گرم بر میلی لیتر یه ترتیب نانوژلاتین و ژلاتین زنده ماندند و سمیتی نداشتند. بنابر آنالیز های آماری (رگراسیون خطی ) دارای متغیرهای مستقل ( معرف دی سالوینگ ، استفاده از فیلتر، pH ، سرعت اضافه کردن استون ودرصد گلوتر آلدهید ) ومتغیر های وابسته (اندازه نانوذرات و زتاپتانسیل) میباشد. همه متغیر های وابسته ثاثیر از متغیر های مستقل گرفتند ( P کوچک تر از 0.05 میباشد). نتایج نشان دادند که روش دی سالوشن دو مرحله ایی ،روش خوبی برای تهیه نانوذرات ژلاتین میباشد و فاکتور ها ی اشاره شده در اندازه ذرات و زتا پتانسیل اهمیت دارند.

Keywords:

ژلاتین , نانو ذرات ژلاتین , سرطانی , دی سالویشن