یکی از بحث هایی که در حوزه شخصیت و روانشناسی سلامت اهمیت دارد، موضوع
شادی است.
شادی بههیجانات مثبت و رضایت از زندگی مربوط می شود. از سال 1960 پژوهش های مربوط به شادمانی افزایش یافت و سازمانهای مختلفی به بررسی شادمانی پرداختند. روش: پژوهش از نوع زمینه یابی است. برای محاسبه رابطه بین اعتقادات دینیو
شادی و
نشاط از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و برای به دست آوردن تفاوت بین میانگین متغیرهای مورد مطالعه ازآزمون t مستقل استفاده شد. همچنین برای به دست آوردن اعتبار کلیه آزمون ها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج:آزمون های
اعتقادات دینی و
شادی و
نشاط از اعتبار بالایی جهت انجام کارهای پژوهشی برخوردارند. بین اعتقادات دینیو
شادی و
نشاط ضریب همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نیز نشان می دهد که در گام اول رعایت مسایل شرعی 15/4 درصد و در گام دوم رعایت مسایل شرعی به همراه پای بندی به
اعتقادات دینی 18 درصد متغیر
شادی و
نشاط را پیشبینی می کنند. بحث: در تبیین این یافته ها می توان گفت: افرادی که از اعتقادات مذهبیقوی تری دارند، سازگاری بهتری با موقعیت های زندگی دارند و این اعتقادات آنان را در مقابله با فشار روانی کمکمی کند. می توان گفت داشتن اعتقاد دینی بالا باعث سلامت روانی بیشتر و همچنین
شادی و
نشاط بیشتر خواهد شد. دنیایامروزی ایجاب میکند افراد بتوانند
اعتقادات دینی خود را بالا ببرند و خود را از مصایب و مشکلات مصون دارند.