مدح و
ستایش در مسیر تکامل خود از گذشته های دور تا امروز تاثیر پر رنگی بر شعر شاعران داشته است. ملک الشعرای بهارشاعری قصیده سرا با رویکردی سیاسی، اجتماعی و مذهبی است. با بررسی مدایح اشعار بهار می توان فهمید که در مباحثتاریخی، مذهبی، حکومت ها و شخصیت ها شاعری بسیار توانا است. تاریخ مشروطه، توجه به وطن، دخالت بیگانگان در ایران،وقایع مجلس، مدایح پیامبر(ص) وامامان (علیهم السلام)،
مدح پادشاهان و شخصیت ها مواردی است که بهار توجه وافری بهآن ها داشته است. هدف از این پژوهش بررسی علل و انگیزه های روی آوردن به مدیحه سرایی در شعر بهار می باشد. ازآن جاکه ضرورت دارد از منظر طبقه بندی تحلیلی و بررسی محققانه و جامع به موضوع
مدح و
ستایش نگریسته شود مواد موردنیاز این پژوهش شامل تالیف هایی در زمینه
مدح و
ستایش شاعران مخصوصا بهار، تاریخ مربوط به دوره مشروطه، دیوان اشعارو سایر کتاب های
ملک الشعرای بهار و استفاده از آثار ادبی که در این پژوهش تاثیرگذارند، می باشد. در این پژوهش بهاستخراج بخشی از کارکردهای موضوعی مدایح دینی در قصاید ستایشی بهار اقدام شده و اشارات تاریخی موجود در قصایدمدحی و ستایشی بهار نشان داده شده است و مشخص گردیده که در قصاید
ملک الشعرای بهار به مضامین
مدح و
ستایش توجهشده است.