تاثیر ماده آلی هیومیک اسید بر ویژگی های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.)

استفاده بی رویه از کودهای شیمیایی در دهه اخیر به منظور تولید بیشتر محصولات کشاورزی، آلودگی خاک و آب و محیط زیست را به همراه داشته است. از اینرو با توجه به تاثیر مثبت ماده آلی هیومیک اسید در کشاورزی اکولوژیک هدف تقلیل مصرف کودهای شیمیایی و تعیین مقدار مناسب مصرف ماده آلی هیومیک اسید آزمایشی جهت بررسی و تعیین مقدار مناسب مصرف ماده آلی هیومیک اسید بر روی سه رقم گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.) در خراسان رضوی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه واقع در اراضی بخش احمد آباد (حومه مشهد) به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت که طی آن چهار سطح هیومیک اسید به میزان 0، 1، 1/5 و 2 (کیلوگرم در هکتار) بر روی سه رقم گوجه فرنگی با نام های (Super Chief، Estern و Super CH) جمعا در 12 تیمار و سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. در بررسی مقادیر مختلف مصرف هیومیک اسید سه صفت بیوماس، شاخص بریکس و وزن کل میوه در بوته در سطح 1% دارای اختلاف معنی دار شده و غلظت 1/5 کیلو گرم در هکتار بیشترین تاثیر را در افزایش میزان این صفات داشته است. در بررسی شاخص متوسط وزن تک میوه در بوته بیشترین مقدار به میزان 93/85 گرم متعلق به رقم Stern در مقابل مصرف 1/5 کیلو گرم در هکتار هیومیک اسید به دست آمد. بیشترین تعداد میوه در بوته در واکنش به سطح مصرف 2 کیلو گرم در هکتار هیومیک اسید متعلق به رقمSuper Chief می باشد. در بررسی تعداد برگ در بوته با دارا بودن 1% اختلاف معنی دار در بین ارقام، بیشترین تعداد برگ در رقمStern مشاهده شد. در تعیین میزان عملکرد کل میوه در بوته، برهمکنش رقمSuper Chief به سطح مصرف 1/5 کیلو گرم در هکتار هیومیک اسید دارای بیشترین عملکرد بود که میزان آن 1/97 کیلوگرم در بوته می باشد.

Keywords:

شاخص بریکس , کارایی عناصر , کود آلی , وزن میوه