چگونگی پدیداری سامانه های بارش زای سنگین در جنوب غربی ایران و پیوند آن با پدیده MJO

انگیزه انجام این پژوهش بررسیبرخی از ویژگی های همدیدی بارش های سنگین در جنوب غربیایران و پیوند آن با پدیده نوسا ن های مادن - جولیان می باشد. چگونگی پراکنش ماهانه بارش و شناسایی سرچشمه های تولید بخار آب برای این بار شها از دیگر اهداف پژوهش است .در این راستا، بارش روزانه ایستگاه های آبادان، اهواز، بندرعباس، بوشهر، شهرکرد و شیراز برای دوره 36 ساله 2011-1975 و ایستگاه یاسوج برای دوره 21 ساله 2011-1990 در بازه ماه های نوامبر هر سال تا آپریل سال پس از آن گردآوری شد. داده های بارش از بزرگ به کوچک آراسته گردیدند و دو آستانه 5 و 10 درصد بالایی به عنوان بارش های سنگین برگزیده شدند. بیشترین فراوانی بارش های سنگین در ماه های ژانویه، فوریه و دسامبردیده شد.در ایستگاه های اهواز، بندرعباس، بوشهر، شهرکرد و شیراز بیشترین بارش های سنگین در فاز 8،در ایستگاه آبادان در فازهای 7 و 8 و در ایستگاه یاسوج در فاز 2 رخ داده است. نقشه های همدیدی نشانگر آن است که ه مراستا با حرکت خاور سوی پدیده MJO در پهنه استوایی اقیانوس هند، سامانه بارش های سنگین هم از گستره باختری و جنوب باختری ایران آغاز شده و پس از گذراندن پهنه های جنوب مرکزی، به بخش های خاوری ایران و سپس به افغانستان می رسند. گردش تند چرخندی هوا که بر پهنه دریای مدیترانه، دریای سرخ، خلیج فارس و دریای عرب چیره می شود بخش بنیادین بخار آب برای این بارش ها را فراهم می سازد. نقشه های همدیدی نشانگر آن است که بیشترین اندازه بخار آب این بارش ها از دریای عرب و پهنه باختری اقیانوس هند فراهم می گردد.

Keywords:

ایران , بادهای برداری , بارش , خلیج فارس , MJO