مدل سازی تابع توزیع تهی جاها با استفاده از دنباله گردش تصادفی در میدان های افت و خیزهای سلسله مراتبی گاوسی

یکی از روشهای رایج برای توصیف ساختار بزرگ مقیاس عالم استفاده از نظریه میدان های گاوسی است. اخیراً برای پیش بینی توزیع بزرگی تهی جاها و ساختار درونی آنها از این نظریه استفاده شده است. در حالی که موفقیت این شیوه به اثبات رسیده است، اختلاف مهمی در بزرگی تهی جاها بین پیش بینی این مدل و داده های رصدی دیده می شود. توافق نظریه و شواهد رصدی در این نکته مهم است که بخش عمده فضا را تهی جاهای میان کهکشانهای پر نور، اشغال کرده اند. هدف این طرح پژوهشی استفاده از این مدل، تکمیل و نیز تطبیق آن با داده های رصدی است.