تحلیل روان شناختی افزایش سن ازدواج و نقش آن در انحرافات اخلاقی جوانان

بالا رفتن سن ازدواج یکى از معضلات مهم جوامع بشرى است؛ زیرا با افزایش سن ازدواج، جوانان از شیوه بهنجار ارضاى غریزه جنسى و آثار وفواید آن محروم مى شوند. در جوامع گذشته پسران و دختران با رسیدن به سن بلوغ، یا کمى بعد از آن اقدام به ازدواج مى کردند و مجرد ماندنیک نقص اجتماعى محسوب مى شد. اما با پیچیده تر شدن جوامع و ایجاد خواسته ها و انگیزه هاى کاذب، ذایقه اجتماعى تغییر یافت و به تبع این تغییر ذایقه، نیاز طبیعى و غریزى به ازدواج سرکوب و این روند، تا جایى پیش رفته که امروزه در بعضى جوامع غربى، جوانان بکلى از ازدواجسرباز زده اند و آن را مانعى براى آزادى خود تلقى مى کنند. تنها زمانى به ازدواج روى مى آورند که نشاط جوانى را از دست بدهند و نیازمند یک پرستار یا مراقب هستند. متاسفانه این فرهنگ اشتباه جوامع اسلامى از جمله جامعه اسلامى ما را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است، به گونهاى که افزایش رو به تزاید سن ازدواج در کشور، مشکلات فراوانى به دنبال داشته است. مشکلاتى همچون افسردگى و از بین رفتن نشاط درجوانان، ابتلا به وسواس زیاد در انتخاب همسر، مشکل آفرینى فرزندان بزرگ و ازدواج نکرده در خانه، افزایش اضطراب و نگرانى بخصوص دردختران بلاتکلیفى، از دست رفتن طراوت و زیبایى، ناامیدى و تصمیم به عدم ازدواج به خاطر کاهش میل به ازدواج، بى دقتى در انتخاب همسر، احتمال افزایش انحرافات، و ده ها مشکل از این قبیل که جوانان ما را، به چالش کشانده است. ر. ک. محسن ایمانی ازدواج درسنین بالا مجله اصلاح و تربیت، ش 63 )فروردین 1379 (، ص 13 .( از این رو، بر همه مسیولان و دست اندرکاران مسایل اجتماعى لازم است به این مسیله به عنوان یک مشکل فوریتى نگاه کنند و تمام همت و تلاش خود را براى رفع آن مصروف نمایند.

Keywords:

سن , ازدواج , غریزه جنسى , افسردگى , کاهش میل به ازدواج , تزاید سن ازدواج