بررسی قاعده تسبیب در نظام حقوق جزایی ایران

قاعده تسبیب که یکی از قواعد فقه است و بر مبنا و اساس آن هیچ گونه ایراد و اشکالی وارد نیست عبارت است این که هر کس سبب تلف و خسارت گردد ولو آنکه خود مباشرت به اتلاف و توجه به ضرر نداشته باشد ضامن است و باید جبران حاصل شده را بنماید ومسیولیت مدنی این امر متوجه مسبب است . نظر قانون مجازات اسلامی بر این است که تسبیب در جنایت آن است که انسان سبب تلف شدن یا جنایت علیه دیگری را فراهم کند و خودش مستقیما مرتکب جنایت نشود بطوری که اگر نبود جنایت حاصل نمی شد