آزادی مشروط در حقوق کیفری ایران

آزادی مشروط را می توان ابزاری جهت کاهش جمعیت کیفری زندان دانست . این نهاد به دنبال بازگشت مجرم به زندگی عادی در جامعه و اصلاح و تربیت او می باشد. با توجه به مشکلاتی که در مورد زندان مطرح گردید به نظر می رسد آزادی مشروط بتواند تا حدودی از آثار مخاطره آمیزز ندان بکاهد. آزادی مشروط به معنای آزاد کردن محکوم به حبسی است که قبل از پایان مدت حبس به خاطر رفتار مناسبی که در مدت اجرای مجازات از خود نشان داده است صورت می گیرد مشروط بر اینکه درمدت آزادی مشروط هم رفتار مناسبی داشته باشد وگرنه مجازات باقیمانده را باید تح مل کند. در آزادی مشروط، سلب آزادی تبدیل به مقید شدن آزادی می گردد و فرصتی را برای محکوم علیه فراهم می کند تا تحت مراقبت قضایی یا اداری، اهلیت اجتماعی خود را باز یابد. زمانی که محکوم علیه با رفتار خود در طول مدت تحمل مجازات، ثابت می کند انسانی شایسته می باشد پس ادامه اجرای مجازات بی فایده است. مواد 58الی63 قانون جدید مجازات اسلامی مصوب 1392 در مورد محکومان به حبس تعزیری در صورتی که حبس آنها بیش از 10 سال باشد باتحمل نصف مجازات ودر سایر موارد با تحمل یک سوم مدت مجازات،استفاده ازآزادی مشروط پیش بینی شده است.

Keywords:

آزادی مشروط , حبس , ایران