زیارت که به معنای حضور در پیشگاه پیشوایان دینی یا نزد قیورآنان، دیدار از مکانی مقدس یا محترم برای اظهار ارادت، احترام وکسب فیض معنوی است؛ همواره از اعمال پسندیده اسلام بوده ودر طول تاریخ، مسلمانان به آن عنایت و اهتمام خاصی داشته اند.هرچند این عمل عیادی، نزد شیعیان جایگاهی ویژه و اثراتمعنوی و ثواب بسیاری دارد؛ ولیکن گاهی برخی عقاید ناصحیح دراین رایطه زمینه را برای برخی عقاید نادرست در امر
زیارت فراهممی کند؛ به همین جهت تحقیق حاضر با هدف
آسیب شناسی تبلیغارزشهای شیعی با تاکید بر
زیارت نگاشته شده است، روش تحقیقتوصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای نگاشته شده است.نتیجه تحقیق حاکی از آن بوده است که
زیارت دارای سه کارکردنظم اجتماعی، همبستگی اجتماعی و تعیین هدف نهایی (قربالهی) است؛ ولیکن در برخی موارد به خاطر عقاید ناصحیح هدفنهایی فراموش گردیده است و مبلغین نیز زمینه را برای تشدید اینامر فراهم می کنند که با داشتن عل همراه با عمل می توان مردم رابه سوی هدف نهایی که همان رسیدن به خداوند است سوق داد.