اثر گچ و ماده آلی بر افزایش قابلیت جذب عناصر مس٬ روی٬ آهن و منگنزتوسط گوجه فرنگی در یک خاک آهکی

بیش از 60 درصد از اراضی زراعی ایران به درجات مختلفی آهکی می باشند. گیاهان کشت شده در چنین خاک هائی بسته به میزان آهک خاک دچار کمبود عناصری نظیر مس٬ روی٬ منگنز و خصوصا آهن می گردند. از آنجائی که در صنعت کشاورزی نیز مانند دیگر صنایع باید در اندیشه حداکثر تولید با حداقل قیمت تمام شده بود پس برای رفع کمبود عناصر فوق در گیاهان کشت شده در خاک های آهکی انتخاب ساده ترین و ارزانترین راه که پیامدهای سوء زیست محیطی نیزدر پی نداشته باشد از اهمیت ویژه ای برخوردار خواهد بود. دراین پژوهش جهت کاهش اثرات سوء آهک در جذب این عناصر ابتدا به گلدان های حاوی ماسه شسته شده٬ آهک با سطوح٬0 10 و 20 درصد اضافه و سپس تیمارهای گچ و مواد آلی(کود گوسفند)هر یک با سطوح 0 1٬ 2٬ و 5 درصد افزوده گردید و اثر هر یک از سطوح این تیمارها به تنهائی و همچنین اثر متقابل آنها در جذب عناصر مس٬ روی٬ منگنز و آهن مورد بررسی قرار گرفت. در آغاز گلدهی بوته های گوجه فرنگی از سطح خاک برداشت و غلظت عناصر فوق توسط دستگاه جذب اتمی تعیین گردید٬ نتایج بدست آمده بیانگر این است که با افزایش سطوح گچ و ماده آلی هر یک به تنهائی باعث افزایش وزن تر و خشک اندام هوائی و غلظت مس روی منگنز و آهن در گوجه فرنگی گردید. اثر متقابل ماده آلی و گچ افزایش معنی داری را در افزایش وزن تر و خشک و همچنین غلظت عناصر نامبرده نسبت به همان سطوح کاربردی ماده آلی و گچ به تنهائی داشته است واثر متقابل سطوح 5 درصد ماده آلی وگچ بیشترین اثر را در فاکتورهای اندازه گیری شده داشته است.