اراده عمومی و مردم سالاری دینی

مردم سالاری و دموکراسی به عنوان یک مفهوم بر اساس نظریه کوهن از یک مولفه ی مشارکت مردمی تشکیل شده است از این رو در هر برداشتی از مفهوم دموکراسی این مولفه باید مورد توجه قرار گیرد و سالار بودن مردم در هر مدلی از نظام سیاسی مردم سالار منوط به پذیرش مشارکت مردمی در آن است.مردم سالاری دینی یکی از برداشتهای مهم از مردم سالاری است که در آن دین بعنوان منبع معرفت شناسی به رسمیت شناخته می شود. بر این اساس می توان مردم سالاری دینی را این گونه تعریف کرد:برداشتی است که درآن مرجعیت دین برای تبیین مشارکت مردمی بعنوان مولفه مفهومی مردم سالاری به رسمیت شناخته می شود.بازخوانی مفهوم شورا در متون و منابع دینی امکان نسبت سنجی این مفهوم را با مفهوم مشارکت مردمی بعنوان مولفه مردم سالاری در سطح تصمیم گیری و آموزه امر به معروف و نهی از منکر نیز نسبت سنجی این مفهوم را با مفهوم مشارکت مردمی در سطح نظارت بر اجرای تصمیمات نشان داد. این آموزه نیز هم بعنوان یک وظیفه همگانی و هم در قالب نهادینه شده و تخصصی مطرح شده است که توجه به آن ظرفیت مناسب در آن را برای تحقق مشارکت مردمی در بعد نظارتی آشکار می سازد.بر این اساس می توان به این نتیجه گیری اشاره کرد که مفهوم شورا و امر به معروف و نهی از منکر از ظرفیت مفهومی مناسبی برای تحقق مشارکت مردمی با عنوام مولفه مردم سالاری در دو سطح تصمیم گیری و نظارت بر اجرای تصمیمات برخوردار می باشد و کنار هم قرار گرفتن بیان گر موجه و معتبر بودن دیدگاه اسلام در مورد جایگاه اراده عمومی و مردم در مردم سالاری دینی است.

Keywords:

دموکراسی , اراده عمومی , مردم سالاری دینی , مردم- حکومت