نقش صلاحیت شخصی قوانین جزایی (صلاحیت مبتنی بر تابعیت مجرم) در حقوق کیفری ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش صلاحیت شخصی (صلاحیت مبتنی بر تابعیت مجرم) در حقوق کیفری ایران است بر اساساصل صلاحیت شخصی دولتها در خصوص جرایم ارتکابی توسط اتباع خود (جنبه فاعلی) یا علیه اتباع خود (جنبه مفعولی) در خارجاز سرزمین خود اعمال صلاحیت می کنند در این پژوهش اصل صلاحیت شخصی به عنوان یکی از اصول صلاحیت اعمال قوانینکیفری در خارج از قلمرو حاکمیت ،و سابقه تاریخی این اصل و همچنین تطبیق این اصل با احکام شرعی و تطبیق ان با حقوق جزابین المللی مورد بررسی قرار گرفته است .همچنین مبانی و اصول اصل صلاحیت شخصی (صلاحیت مبتنی بر تابعیت مجرم) وقاعده منع محاکمه مجرد و اصل مجرمیت متقابل مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است .در این پایان نامه در صدد بررسی وتحلیل موضوع حقوق کیفری ایران در خصوص اصل صلاحیت شخصی (صلاحیت مبتنی بر تابعت مجرم) و همچنین بررسی ماده 7قانون مجازات اسلامی به عنوان جنبه مثبت اصل صلاحیت شخصی هستیم وهمچنین در این پژوهش انتقادات وارده به ماده 7 ق.م .ا مصوب 1392 مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

صلاحیت شخصی , قوانین جزایی , تابعیت مجرم , حقوق کیفری ایران