اثربخشی آموزش مبتنی بر رویکرد فرزند پروری به مادران بر کیفیت زندگی و ابراز وجود کودکان بیش فعال

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر رویکرد فرزند پروری به مادران بر کیفیت زندگی وابراز وجود کودکان بیش فعال بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گرداوری داده ها یکمطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شاملتمامی کودکان بیش فعال 7 تا 12 سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران بودند، ابتدا با روشتصادفی خوشه ای مرحله ای چند منطقه مشخص شدند و سپس مراکز مشاوره جهت انجام پژوهش مشخصشدند و تعداد 30 نفر از مادران انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارگردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (ویر و شربون، 1992) و پرسشنامه ابراز وجود(گمبریل وریچی، 1975) بودند. پایایی پرسشنامه های بالای 0/70 بدست آمد، همچنین به منظور سنجش روایی از روایی محتوا استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد آموزش فرزند پروری به مادران بر افزایش کیفیت زندگی و ابراز وجود فرزندان بیش فعالشان موثر می باشد.بنابراین، این مطالعه اهمیت روش آموزش فرزند پروری را در افزایش کیفیت زندگی و ابراز وجود در کودکانمبتلا به بیش فعال را نشان می دهد.

Keywords:

شیوه های فرزند پروری , کیفیت زندگی و ابراز وجود , بیش فعال