اثر تعداد پاس های فرایند بر نحوه ی توزیع ذرات فاز دوم در لایه کامپوزیت سطحی تشکیل شده به روش اصطکاکی اختلاطی و بررسی ریز ساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت

فرایند اصطکاکی اختلاطی روش موثر برای اصلاح ریز ساختار و بهبود خواص مکانیکی فلزات است که اصول آن بر مبنای جوشکاری اصطکاکی اختلاطی بنا نهاده شده است در پژهش حاضر نانوذرات Al2O3 با اندازه متوسط 15-10 و A1/A12/O3 ایجاد گردید. بعد از یافتن محدوده مناسب برای انجام فرایند، لایه های نانو کامپوزیت سطحی در سرعت های دورانی و پیش رونده یکسان ولی در تعداد پاس های مختلف ساخته شدند. سپس آزمایش های سختی سنجش، کشش و متالوگرافی برای بررسی خواص مکانیکی و تحلیل ریز ساختار نمونه ها صورت گرفت. بررسی های میکروسکوپی نشان داد که با افزایش تعداد پاس های فرایند، توزیع نانوذرات آلومینا در زمینه یکنواخت تر شده و اندازه دانه های زمینه در ناحیه اختلاط بسیار ریز شده اند. بررسی پروفیل های سختی نمونه ها حاکی از افزایش سختی لایه های نانو کامپوزیتی با افزایش تعداد پاس ها است. نتایج آزمون کشش نشان داد که با افزایش تعداد پاس ها به سبب یکنواخت تر نانو ذرات خواص کششی نمونه ها بهبود می یابد.

اثر تعداد پاس های فرایند بر نحوه ی توزیع ذرات فاز دوم در لایه کامپوزیت سطحی تشکیل شده به روش اصطکاکی اختلاطی و بررسی ریز ساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت Keywords:

فرایند اصطکاکی اختلاطی , نانو کامپوزیت , تعداد پاس فرایند , ریز ساختار , توزیع نانوذرات , خواص مکانیکی