بررسی تجربی و عددی تاثیر سختی لایه الاستیک بر عیب پارگی در فرآیند شکل دهی انعطاف پذیر چند نقطه ای

فرایند شکل دهی چند نقطه ای، یک روش شکل دهی انعطاف پذیر جهت تولید انواع قطعات از ورق های فلزی می باشد ایده اصلی این روش بر پایه جایگزینی سطوح صلب قالب های سنتی با ماتریسی از پین های قابل تنظیم می باشد. در این فرآیند به منظور یکنواخت سازی توزیع نیروی شکل دهی بر روی ورق فلزی، از یک لایه الاستیک مابین پین ها و ورق استفاده می شود خصوصیات مکانیکی و ابعادی لایه الاستیک بکار رفته تاثیر زیادی بر خصوصیات شکل پذیری ورق فلزی دارد. در این مقاله استفاده از این تکنولوژی در کشش عمیق قطعات ورقه ای مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است بدین منظور وقوع عیب فرورفتگی در حین فرآیند شکل دهی و تاثیر جنس لایه الاستیک در رخداد این عیب به صورت تجربی و شبیه سازی اجزای محدود مورد بررسی قرار گرفته و راهکار مناسب برای رفع آن ارایه شده است نتایج نشان می دهد که استفاده از یک جفت لایه الاستیک مابین ورق و پین ها بطور موثری می تواند از وقوع عیب فرورفتگی جلوگیری نماید، همچنین سختی لایه الاستیک تاثیر بسزایی بر عیب پارگی داشته و حداکثر عمق کشش با افزایش سختی لایه الاستیک به مقدار قابل توجهی افزایش می یابد براسا سنتایج بدست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که با توجه به خصوصیاتی همچون انعطاف پذیری بالا، روش کشش عمیق چند نقطه ای به عنوان یک روش اقتصادی و سریع برای شکل دهی قطعات موجود در حوزه های مختلف صنایع از جمله صنعت خودروسازی قابل بکارگیری است.

Keywords:

شکل دهی انعطاف پذیر , شکل دهی چند نقطه ای , فرورفتگی , پارگی , شبیه سازی اجزای محدود