تاثیر آنتی اکسیدانی عصاره بذر گیاه زنیان و دارچین در پایداری اکسیداتیو روغن سویا

حذف لیپیدهای غذایی به دلایلی نظیر انرژی زایی بسیار بالا، ذخیره و رزرو انرژی، ارزش سیر کنندگی، تشکیل لایه محافظتی زیر پوستی و اطراف اندام های حیاتی ، کاربرد ان در بدن به شکل عایق، تاثیر مصرف متعادل ان در تناسب اندام، اثرات طعم و مزه، بستر لازم برای جذب ویتامین ها و پیش ویتامین های خاص، تامین اسیدهای چرب ضروری بدن، تولید مشتقات ارزشمند حاصل از تجزیه روغن در بدن که گاه نقش هورمونی دارند، تولید پروستاگلاندین ها و هورمون های محلی از رژیم انسان امکان پذیر نمی باشد. بنابراین می بایست در جهت ایجاد تعادل در مصرف این مواد غذایی ارزشمند و پرکالری و نیز بهبود کیفیت آنها تلاش نمود. از این رو استفاده از انتی اکسیدان های طبیعی مانند پلی فنول ها و فلاونوییدهای موجود در میوه ها و گیاهان خصوصا بذرها و مشتقات اندام های گیاهان دارویی در ارجحیت می باشد.این مواد از قدیم و به شکل بومی و به صورت خام و یا نیمه فراوری شده در محصولات غذایی اقوام استفاده می شده است.از گیاهان مهمی که از قدیم به عنوان یک ضد سم و ضد کپک و ضد عفونت در مواد غذایی کاربرد داشته گیاه زنیان است که بیشتر استفاده از بذر آن مطرح بوده است . دارچین نیز خواصی مشابه داشته و دارای خاصیت متوقف کننده رشد میکربی و فساد است، اما در مصرف آن محدودیت وجود دارد به همین دلیل شاید ترکیب مناسب آن با زنیان بتواند برای افزایش پایداری اکسیداتیو روغن های مایع مناسب باشد.

Keywords:

آنتی اکسیدان , چربی , روغن سویا , پایداری اکسیداتیو , زنیان , دارچین