واکاوی درامدی جامعه شناختی بر جامعه پذیری دانش آموزان

در کشور ما وزارت آموزش و پرورش به عنوان یک دستگاه گسترده از نظر نیروی انسانی، مسیولیت تعلیم و تربیت افراد را از آغاز دبستان تا ورود به دانشگاه بر عهده دارد و نه فقط متولی علم آموزی و آموزش دانش آموزان است بلکه وظیفه تربیت و پرورش آنان را نیز بر عهده دارد. این نهادها در فرآیند جامعه پذیری، تجربه ها، ارزش ها و هنجارهای جامعه را به افراد منتقل می کنند و فرد را برای همنوا شدن با ارزش ها، هنجارهای جامعه، وظایف، رسوم اجتماعی، تشریفات، آداب اجتماعی، اخلاق اجتماعی و رفتار مناسب برای زندگی در جامعه پرورش می دهند. در واقع هدف اصلی نهادهای جامعه پذیری، اجتماعی کردن یا آماده ساختن دانش آموزان برای حضور موثر در جامعه و درک به موقع و هماهنگ ساخت ها، کارکردها و فرهنگ جامعه جهت نشان دادن عملکرد معقول اعم از واکنش ها، رفتار یا کنش در جهت رفع نیازها و رسیدن به اهداف جمعی است. نظام جامعه پذیری و فرهنگ ارتباط دو سویه ای با هم دارند، بدیهی است که نمادها و ارزش های نظام جامعه پذیری از طریق نظام فرهنگی تامین می گردد و از سوی دیگر نظام جامعه پذیری به انتقال و ماندگاری ارزش ها، هنجارها و آداب و رسوم جامعه یاری می رساند و همچنین این رفتارها و باورهای فرهنگی از زمینه های متفاوتی تاثیر می پذیرند.. همچنین اگر نهادهای جامعه پذیری در بحث اجتماعی شدن با یکدیگر هماهنگی و همکاری نداشته باشند و انجام کامل و درست فرآیند اجتماعی شدن را نتوانند تضمین کنند، آن موقع آسیب ها و ناهنجاری هایی که عمدتا از تخطی از قراردادها و فرهنگ جامعه پدید می آید در رفتارهای افراد ضد اجتماع یا زیر پا گذارندگان قواعد اجتماعی ظاهر می شود. وظیفه نهادهای اجتماعی، شکل دادن به افکار، رفتار و شخصیت افراد بر پایه ارزش ها و هنجارهای اجتماعی است که خود این نهادها حامل آنها هستند.

Keywords:

جامعه شناختی , جامعه پذیری , ناهنجاری , کنش متقابل , دانش آموزان