بررسی رابطه مهارت های حرکتی با پیشرفت خواندن و ریاضی دردختران پایه سوم شهر اندیمشک 95-94

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مهارت های حرکتی با پیشرفت خواندن و ریاضی در دختران سوم انجام گرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است و جامعه آماری آن را تمام دانش آموزان دختر پایه سوم شهر اندیمشک در سال تحصیلی 95-94 تشکیل داده است. بدین منظور 60 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند که از بین آنها دانش آموزانی که نمرات نوبت اول آنها در دروس خواندن و ریاضی بیشتر از 18 بوده از روش تصادفی ساده (15 نفر در درس خواندن و 15 نفر در درس ریاضی) و دانش آموزانی که نمرات نوبت اول آنها در همین دروس کمتر از 13 بوده (15 نفر در درس خواندن و 15 نفر در درس ریاضی) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از انتخاب آزمودنی ها، از آزمون رشدی- حرکتی لینگلن- اوزرتسکی برای ارزیابی مهارت های حرکتی آنها، استفاده شده است. داده های بدست آمده از این آزمون با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های این پژوهش نشان داد بین مهارت های حرکتی و پیشرفت خواندن و ریاضی در دختران پایه سوم همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین مهارت های حرکتی دانش آموزان قوی در دروس خواندن و ریاضی و دانش آموزان ضعیف در همین دروس تفاوت معنادار آماری وجود دارد. دانش آموزانی که در خواندن و ریاضی نمرات بالایی گرفته اند از مهارت های حرکتی بالاتری برخوردار هستند و دانش آموزانی که در خواندن و ریاضی نمرات پایینی گرفته اند از مهارت های حرکتی پایینتری برخوردار هستند.

Keywords:

پیشرفت خواندن , پیشرفت ریاضی , دانش آموزان قوی , دانش آموزان ضعیف , مهارت های حرکتی