رابطه سبک های دلبستگی ، مهارتهای ارتباطی و ویژگی های شخصیتی با احساس تنهایی در دانش آموزان دختر دبیرستانی دوره اول شهراهواز

پژوهش حاضر به بررسی رابطه سبک های دلبستگی، مهارت های ارتباطی و ویژگی های شخصیتی با احساس تنهایی در دانش آموزان دختر دبیرستانی دوره اول شهر اهواز در سال 1394 پرداخته شد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانی دوره اول شهر اهواز هستند که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل می با شند. نمونه این پژوهش مشتمل بر 200 نفر از دانش آموزان دختر دوره اول که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس دلبستگی بزرگسال هازن، مهارت های ارتباطی هارجی و مارشال، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نیو و مقیاس احساس تنهایی راسل می باشد. یافته ها نشان داد که بین سبک های دلبستگی ایمن با احساس تنهایی در دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. بین سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا و ناایمن اجتنابی با احساس تنهایی در دانش آموزانرابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین مهارتهای ارتباطی با احساس تنهایی در دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد. بینویژگی شخصیتی روان رنجوری با احساس تنهایی در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین ویژگی های شخصیتیبرون گرایی، توافق پذیری و وجدانی بودن) با احساس تنهایی در دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد.

Keywords:

سبک های دلبستگی , مهارتهای ارتباطی , ویژگی های شخصیتی , احساس تنهایی