تخصیص منابع غیر اختیاری باهدف بهبود کارایی

تحلیل پوششی داده ها روشی ناپارامتری در ارزیابی کارایی مجموعه ای از واحدهای تصمیم گیرنده نامتجانساست. محاسبه کارایی در این روش بر اساس وزن دهی به عوامل ورودی و خروجی واحدهای تصمیم گیرنده انجاممی شود. تخصیص منابع اضافی و غیر اختیاری که معادل با گسترش فضای ورودی و خروجی واحدهای تصمیم گیرندهاست باعث تغییرات در مقادیر کارایی خواهد شد. در این مقاله تغییرات کارایی مرتبط با تخصیص منابع غیر اختیاریبررسی می گردد تا از این طریق سطح منابع موردنیاز برای کارا بودن واحدهای تصمیم گیرنده تعیین گردد. نتایج اینمقاله می تواند به عنوان ابزاری مدیریتی برای سیستم هایی که دارای مدیریت مرکزی بوده و به دنبال تخصیص بودجه ومنابع با هدف ارتقا واحدهای زیرمجموعه اند، مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , تخصیص منابع , کارایی , عوامل غیر اختیاری