بررسی مقایسه ای میزان سرمایه اجتماعی در بین کارکنان بنادر نوشهر و انزلی

در سال ھای اخیر اھمیت سرمایه اجتماعی به مثابه یک دارایی نامشھود سازمانی، مورد توجه علاقه مندان مباحث سازمان و مدیریت قرارگرفته است. مستندات علمی موجود نشان می دھد که جوامعی که از نظر سرمایه اجتماعی در سطوح بالاتری ھستند، تجربه ی توسعه سریعتر اقتصادی را دارنداز نظر عملکرد سازمانی، وضعیت بھتری را دارا ھستند. در حال حاضر نقش و جایگاه سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از عوامل به یقیین تعیین کننده در فرایند توسعه سازمان ھا و کشورھا، توجه صاحب نظران علمی و مدیران را بیش از پیش به خود جلب نموده است. کوشش ھای فراوان صاحب نظران علمی در شناخت ھر چه بیشتر و رفع تنگناھای علمی گسترش سرمایه اجتماعی و ھمچنین تلاش مدیران در جھت پیاده سازی موفق الگوھا و دست آوردھای علمی این حوزه گواھی روشن بر این مدعا می باشد. نقش و کارکرد مفاھیم مترتب بر سرمایه اجتماعی در حوزه ھای متعدد علمی نظیر علوم اجتماعی، مدیرت و اقتصاد باعث شده تا این موضوع از منظر دیدگاه ھای مختلف مورد بررسی قرار گیرد. به ھر صورت آنچه مسلم است سرمایه اجتماعی یکی از شروط لازم توسعه در ھر جامعه محسوب می شود. در کشور ما نیز اخیر ا این مقوله از سوی صاحبنظران در حوزه ھای علمی و نظریه پردازی از سوی مسیولین در مقام عمل و اجرا مورد توجه قرار گرفته است. در این بین یکی از سازمان ھاییکه ارتباطات تنگاتنگی با سایر سازمان ھا داشته و بر کارکرد و موفقیت اقتصاد کشور تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم فراوانی دارد، سازمان بنادر و دریانوردی می باشد. در ھمین راستا، یکی از مقوله ھای مورد توجه، چگونگی شکل گیری سرمایه اجتماعی در بین کارکنان می باشد. لذا در این مقاله، بر اساس مدل پاکسون، میزان سرمایه اجتماعی در بین کارکنان بنادر نوشھر و انزلی بصورت مقایسه ای مورد سنجش و بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده حاکی از وجود سرمایه اجتماعی در سطح نسبتا متوسط بوده و از میان عناصر اعتماد، انسجام و مشارکت؛ میزان مشارکت در سطح بسیار پایینی بوده است. ھمچنین وضعیت سرمایه اجتماعی در بین کارکنان ھر دو بندر تقریبا یکسان بوده است.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , بندر نوشهر , بندرانزلی