مکانیابی بهینه فضای سبز شهری با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره AHP و TOPSIS (مطالعه موردی: شهر همدان)

افزایش جمعیت و رشد صنعت در شهرها منجر به آلودگی زیست محیطی گردیده و نیز اثرات مخربی را بر شهرنشینانوارد نموده است. در همین راستا فضای سبز شهری از مهمترین کاربری های شهری است که از آن همانند شش هایتنفسی شهرها یاد می کنند. این کاربری می تواند بیشترین نقش را در تعدیل اثرات مخرب پدیده آلودگی داشته باشد.هدف از این پژوهش مکانیابی فضای سبز شهری در شهرستان همدان میباشد. در این پژوهش با استفاده از روشهایتصمیم گیری چندمعیاره فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و مدل تاپسیس با درنظرگرفتن معیارهای کاربری فضای سبزموجود، آموزشی، درمانی، انتظامی، فرهنگی، مذهبی، تاسیسات شهری، تجاری، ورزشی، مسکونی، شیب زمین و شبکهدسترسی مکان مناسب برای احداث فضای سبز انتخاب شده است. برای پیاده سازی ابتدا پایگاه داده مکانی برایمعیارهای مورد نظر ایجاد شده و سپس با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی وزن هر معیار مشخص شده و سپسدر محیط سیستم اطلاعات مکانی همپوشانی وزندار انجام شده است و محله ای مناسب برای احداث فضای سبز انتخابشده اند و در نهایت محله ای مشخص شده با استفاده از مدل تاپسیس اولویت بندی شده اند.

Keywords:

مکانیابی , فضای سبز , سیستم اطلاعات مکانی , تحلیل سلسله مراتبی , تاپسیس