تحلیل و ارزیابی میزان تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری در شهر جوانرود

پیچیدگی مسایل و مشکلات شهری در زمان معاصر روبه گسترش است. ذات و ماهیت این مشکلات به گونه ای است کهچالش های ایجاد شده برای شهرها با شیوه های مدیریتی پیشین و با ساختاری که از آنها سراغ داریم قابل حل نبوده وبنابراین مدیریت شهرها نیازمند نگرشی نوین در ساختار مدیریت شهرها می باشد. این الگوی جدید امروزه تحت عنوانپارادایمی رو به رشد در عرصه مدیریت شهرها تحت نام الگوی حکمرانی خوب شهری معرفی می شود؛ در الگوی جدیددولت، شهروندان و نهادهای خصوصی به مشارکت می پردازند. در این بستر است که می توان امیدوار به حل مشکلاتساختاری و کارکردی شهرها بود. هدف از انجام این پژوهش، تحلیل و بررسی میزان تحقق پذیری حکمروایی خوبشهری در مدیریت شهری، شهر جوانرود از طریق بررسی شاخصهای حکمروایی خوب شهری است. با توجه به ماهیتتحقیق، روش این پژوهش توصیفی – تحلیلی می باشد. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به صورت کتابخانه ای، میدانی وتکمیل پرسشنامه گردآوری شده است. برای تحلیل با بهره گیری از تکنیک TOPSIS به بررسی شهر جوانرود از نظر حکمروایی خوب شهری براساس پنج شاخص شفافیت، مشارکت، حاکمیت قانون، کارایی و پاسخگویی پرداخته شد. نتایجنشان می دهد که در بخش شفافیت مولفه اطلاع یابی برای شفافیت تصمیمات در جایگاه اول، در بخش مشارکت مولفهمشارکت در سالم نگهداشتن فضای سبز شهری در جایگاه اول، در بخش حاکمیت قانون، مولفه رعایت قانون در همهزمینه ها در جایگاه اول، در بخش کارایی مولفه عملکرد یکسان خدمات شهرداری در مناطق مختلف شهر در جایگاه اولو در نهایت در بخش پاسخگویی مولفه نقش شوراها و تلاش در رفع مشکلات شهروندان در جایگاه نخست واقع شده اند.

Keywords:

مدیریت شهری , حکمروایی خوب شهری , مدلهای کمی , شهرجوانرود