توانمندسازی منابع انسانی و استقرار دولت الکترونیک در سازمان های امروزی

پیشرفت و بقای جامعه تابع عملکرد موثر سازمان هاست. در این سازمان ها دو عامل بسیار مهم و موثر وجود دارند؛ یکی مدیریت که مهمترین عامل در حیات، رشد، بالندگی و یا افول سازمان محسوب می شود و دیگری کارکنان که گردانندگان اصلی هر نوع سازمانی می باشند. مهمترین دارایی هر سازمان، نیروی انسانی آن سازمان است. کیفیت و توانمندی نیروی انسانی، مهمترین عامل بقاءو حیات سازمان است. نیروی انسانی توانمند، سازمان توانمند را به وجود می آورد. از طرف دیگر سازمان ها به منظور تصحیح و بهبود عملکرد افراد نیازمند روش های کارا و موثر در زمینه بهبود عملکرد می باشند؛ چرا که سیستم ها و ابزارهایی که در حال حاضر در ادارات دولتی برای ارایه خدمات و اطلاعات به شهروندان مورد استفاده قرار می گیرند قدیمی بوده و روند کار در دستگاه های دولتی کنداست. آنها در جلب رضایت شهروندان موفقیت چندانی ندارند. بر این اساس، جامعه الکترونیک با استفاده از رایانه و بر اساس بزرگراه های اطلاعاتی مبتنی بر بانک های اطلاعاتی، فضاهای نوینی به نام فضای الکترونیک مطرح کرده که دولت الکترونیک، در کنار مفاهیم نوظهوری چون تجارت الکترونیک، شهرهای الکترونیک، آموزش الکترونیک و مجازی، کسب و کار دیجیتال و ... از نمونه های جامعه الکترونیک (اطلاعاتی) در این فضای جدید هستند. بنابراین در این مقاله ضمن تعاریف، مفاهیم و نظریه های مربوط به دولت الکترونیک و نیز توانمندسازی منابع انسانی، چارچوب نظری تحقیق تدوین می شود.

Keywords:

توانمندسازی , دولت الکترونیک , منابع انسانی