بکارگیری AHP در مهندسی ارزش

مهندسی ارزش بر مبنای تحلیل کارکردهای یک سیستم با دیدی خلاق، پویا و جامع در جهت بهینه‌سازی کارکردهای آن سیستم حرکت می‌کند. هدف از انجام مطالعات مهندسی ارزش، دستیابی به کارکردهای مدنظر و مطلوب با صرف کمترین منابع و کمترین هزینه‌های ممکن می‌باشد. ساختار این روش بر پایۀ حرکت گام به گام و مرحله به مرحله در راستای شناسایی اجزاء با کارایی کم و حذف هرینه‌های غیرضروری و بطور کلی افزایش ارزش کارکردهای سیستم استوار می‌باشد. کمترین هزینه مورد نیاز جهت انجام شدن هر کارکرد را بهای آن کارکرد و میزان هزینه صرف شده جهت بوجود آمدن کارکرد را هزینه کارکرد گویند که بخشی از هزینه کل صرف شده برای هر سیستم و محصول می‌باشد. نسبت بهای کارکرد به هزینه کارکرد را شاخص ارزش کارکرد می‌نامند. آنچه که در مهندسی ارزش از اهمیت بالایی برخوردار است رتبه‌بندی کارکردها بر مبنای محاسبه‌ی شاخص ارزش برای هریک از آنها، و درنهایت تشخیص کارکردهایی که بایستی مورد توجه اقدامات اصلاحی قرار گیرند می‌باشد. در فازهای مختلف مهندسی ارزش همانند آنالیز کارکرد که بحث شد به دفعات با مسائلی از نوع انتخاب مواجه هستیم. برای آنکه این انتخاب‌ها از یک فرآیند سیستماتیک برخوردار گشته و از قضاوت‌های فردی به دور باشند می‌توان از تکنیک‌های نوین تصمیم‌گیری در این موقعیت‌ها سود برد. از جمله‌ی این تکنیک‌های نوین، MADMها یا مدلهای چند شاخصه هستند که به منظور انتخاب گزینه برتر بکار گرفته می‌شوند. در این مقاله ضمن معرفی تکنیک‌های نوین تصمیم‌گیری کاربرد آنها را در تصمیم‌گیری‌های مهندسی ارزش مورد بررسی قرار می‌دهیم.

Keywords:

مهندسی ارزش , تصمیم‌گیری , معیار , AHP , رتبه‌بندی