بررسی رابطه مدیریت سرمایه در گردش و ارزش شرکت و تعیین سطح بهینه چرخه تبدیل وجه نقد با توجه به محدودیت های مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با توجه به محدودیت های مالی در بازه زمانی 1390 تا 1394 می باشد. متغیر مدیریت سرمایه در گردش عبارت است از چرخه تبدیل وجه نقد در حالی که ارزش شرکت توسط شاخص کیوتوبین تعریف می شود. در این تحقیق از مدل رگرسیون چند متغیره و داده های پانلی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که چرخه تبدیل وجه نقد بر نسبت کیوتوبین شرکت ها اثر معنادار دارد. همچنین برای تعیین سطح بهینه چرخه تبدیل وجه نقد جهت بیشینه نمودن ارزش شرکت،شرکت ها با استفاده از شاخصWW به دو دسته شرکت های با محدودیت مالی کمتر و شرکت های با محدودیت مالی بیشتر تقسیم شدند. نتایج تحقیق نشان داد که سطح بهینه چرخه تبدیل وجه نقد برای شرکت های با محدودیت های مالی بیشتر کمتر از شرکت های با محدودیت های مالی کمتر می باشد

Keywords:

مدیریت سرمایه در گرش , چرخه تبدیل وجه نقد , کیوتوبین , محدودیت مالی