مقایسه تفکر انتقادی در دانشجویان سال اول و آخر کارشناسی اطاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1390

مقدمه و هدف: پرورش قوه استدلال، استنباط و قضاوت مقصد اصلی تعلیم و تربیت است. آموزش مهارتهای تفکر انتقادی می بایست اولویت اصلی در برنامه ریزی های آموزش باشد. آموزش تفکر انتقادی میتواند منجر به افزایش یادگیری، کسب مهارتهای حل مسیله، تصمیمگیری و خلاقیت گردد، دانشجویانی که تفکر خلاق و انتقادی دارند، کمتر به قضاوت و نتیجهگیریهای غلط تیوریکی میپردازند بلکه بیشتر سعی میکنند بر روی موضوعات بالینی متمرکز گردند که میتواند خلا میان آموزش نظریه و بالین را کاهش دهد. مطالعه حاضر باهدف مقایسه توانایی تفکر انتقادی دانشجویان سال اول و آخر کارشناسی رشتههای هوشبری و اتاق عمل انجام شد.روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقایسه ای است. جمعیت مورد مطالعه را دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشکده پیراپزشکی بیرجند و فردوس تشکیل میدادند که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ی استاندارد کالیفرنیا فرم ب بود و دارای 34 سوال چندگزینهای با یک پاسخ صحیح در 5 بعد مهارتهای شناختی تفکر انتقادی شامل تحلیل، استنباط، ارزشیابی، استدلال استقرایی، استدلال قیاسی بود.یافته ها: ،ز 120 دانشجوی مورد مطالعه %38/2 رشته هوشبری و %61/8 رشته اتاق عمل بودند. %60/8 در دانشکده پیراپزشکی بیرجند و %39/2 در دانشکده فردوس مشغول به تحصیل بودند. %25 مطالعه غیردرسی نداشتند. میانگین نمرات کل تفکر انتقادی دانشجویان ترم اول و آخر رشته هوشبری و اتاق عمل معنی دار نبود اما میانگین نمره حیطه های استدلال قیاسی و استدلال استقرایی بین دانشجویان ترم اول و آخر از نظر آماری معنیدار بود. میانگین نمره مهارت های تفکر انتقادی بین گروهی که مطالعات غیردرسی داشته با گروهی که مطالعه نداشتند در بخش تجزیه و تحلیل معنی دارد .(P<0/05) نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن نمره مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان سال آخر، بایستی نسبت به نهادینه سازی تفکر انتقادی خصوصا در شرایط بالینی، برنامه ریزی شود.

مقایسه تفکر انتقادی در دانشجویان سال اول و آخر کارشناسی اطاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1390 Keywords:

تفکر انتقادی , آموزش , اتاق عمل و هوشبری