تاثیر تغذیه سطوح مختلف مکمل ورمی هوموس بر عملکرد رشد و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی

به منظور ارزیابی اثر تغذیه سطوح مختلف مکمل ورمی هوموس (به منزله منبع اسید هیومیک) بر عملکرد جوجه گوشتی، آزمایشی با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتی (راس (308 در قالب طرحیکاملا تصادفی با چهار تیمار (شامل سطوح صفر، 0/5، 1 و 1/5 درصد ورمیهوموس) و پنج تکرار و تعداد دوازده قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 42 روز اجرا شد. اثر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد، بازده لاشه، وزن نسبی اندام های داخلی، غلظت کلسیم و فسفر سرم و میزان خاکستر استخوان درشت نی معنا دار نبود. افزایش سطح ورمی هوموس تا 1 درصد جیره باعث کاهش خطی pH گوشت سینه شد (P<0/05)، اما در سطح 1/5 درصد pH را افزایش داد. سطوح 1 و 1/5 درصد مکمل ورمی هوموس در جیره مقدار pH گوشت ران را در مقایسه با گروههای شاهد و 0/5 درصد افزایش داد .(P<0/01) غلظت مالون دیآلدیید در گوشت ران تازه و نگهداری شده با افزایش سطح مکمل ورمیهوموس در جیره به طور خطی کاهش یافت، اما در گوشت سینه به صورت درجه دو تغییر کرد .(P<0/01) با افزایش سطح مکمل ورمی هوموس در جیره، میزان ظرفیت نگهداری آب به طور خطی افزایش یافت .(P<0/01) افزودن 1 درصد ورمیهوموس در جیره، سبب بهبود رنگ، بو، آبداری و پذیرش کلی عضله سینه در مقایسه با تیمار شاهد شد (P<0/05)، اما بر صفات حسی گوشت ران اثر نداشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، تغذیه مکمل ورمیهوموس تا سطح 1 درصد جیره بدون کاهش عملکرد سبب بهبود کیفیت، طعم و مزه گوشت سینه میشود

Keywords:

اسید هیومیک , ظرفیت نگهداری آب , کیفیت گوشت , ورمیهوموس , ویژگیهای حسی