تحلیل خطر و تفکیک خطر لرزه ای « مطالعه موردی در گستره تپه های عباس آباد تهران »

دو رهیافت اصلی تعینی و احتمالاتی برای تحلیل خطر زمین لرزه وجود دارد. با داشتن یک رابطه کاهندکی، مقدار پارامتر جنبش شدید زمین بر اساس دو پارامتر اصلی بزرگای زمی نلرزه و فاصله ساختگاه تا چشمه زمی نلرزه محاسبه م یشود. در تحلیل خطر با رهیافت تعینی این دو پارامتر به صورت تعیینی برای هر یک از چشم ههای لرز های مشخص و پارامتر جنبش شدید زمین محاسبه می گردد. در تحلیل خطر با روش احتمالاتی بر خلاف روش تعینی پارامت رهای مورد استفاده به صورت توابع احتمالاتی معرفی م یگردند. بکا رگیری توابع احتمالاتی امکان در نظر گرفتن عدم قطعیت در زمان، مکان و بزرگای زمی نلرز هها را فراهم م ینماید. مزیت اصلی تحلیل خطر به روش احتمالاتی امکان انتخاب پارامتر جنبش شدید بر حسب سطح خطر مورد علاقه است. با این حال یکی از مسائل مبهم در تحلیل خطر احتمالاتی چگونگی تعبیر و تفسیر نتایج حاصل از آن و یافتن متناظر فیزیکی برای پارامتر های به دست آمده می باشد. به عبارت دیگر از آنجایی که تحلیل خطر احتمالاتی حاصل ترکیب خطر لرزه ای حاصل از زمین لرز ههای محتمل با بزرگاهای مختلف و در فواصل مختلف از ساختگاه است، همواره این سوال اساسی مطرح است که پارامتر لرزه ای برآورد شده در اثر وقوع چگونه زمین لرزه ای ایجاد خواهد شد؟ اساسا مشخصات زمین لرزه ای که این خطر لرزه ای را در ساختگاه ایجاد م ینماید چیست؟ اهمیت این مسئله از آنجاست که زمی نلرزه های با بزرگاهای متفاوت و در فواصل مختلف از ساختگاه دارای ویژگی های متفاوتی از نقطه نظر محتوی فرکانسی، 3]. این مسئله خصوصا برای محاسبات و تحلی لهای دینامیکی سازه - مدت دوام و نیز سایر پارامت رهای جنبش شدید هستند[ 1 که با شتابنگاشت های زمی نلرزه سروکار دارد، دارای اهمیت ویژه است. این مقاله به تحلیل خطر زمین لرزه به روش احتمالاتی و تفکیک خطر لرز های (Seismic Hazard Deaggregation) حاصله در بخشی از گستره تهران اختصاص دارد. با استفاده از نتایج به دست آمده از این پژوهش امکان انتخاب بهینه زمین لرزه طراحی در این گستره فراهم خواهد شد.