کنترل فعال متمرکز و نامتمرکز مدل های سازه ی سه بعدی با بازخورد جابه جایی و سرعت

به کارگیری سیستم های کنترل برای محدود ساختن ارتعاشات سازه یی به صورت فعال و غیر فعال در چند دهه ی اخیر مطرح شده و برخی از آن ها نیز کاربردی شده اند. در این نوشتار ضمن بررسی روش های ارایه شده برای کنترل متمرکز سازه های بلند، نسبت به تشریح مفهوم کنترل نامتمرکز و تعمیم کاربرد این ایده به مدل های سازه یی سه بعدی اقدام می شود. برای این منظور ضمن ارایه ی ایده ی تقسیم یک مدل سازه سه بعدی به تعدادی زیر سازه، از یک الگوریتم کنترل با بازخورد سرعت و جابه جایی برای کاهش پاسخ زیر سیستم ها استفاده می شود در شاخص کارآیی در نظر گرفته شده برای تعیین الگوریتم، ضرایب وزنی با بهره گیری از معادله لیاپانوف تعیین دشه تا پایداری سیستم دینامیکی تضمین شود. سپس با طرحی یک مطالعه موردی نسبت به بررسی عملکرد کنترل نامتمرکز سازه ها با روش مرسوم کنترل متمرکز اقدام شد. مطالعه ی پارامتریک گسترده یی برای تعیین حساسیت الگوریتم کنترل پیشنهادی به پارامترهایی چون تعداد و اندازه ی زیر سازه ها، اثر خروج از مرکزیت با استفاده از یک رکورد زلزله انجام گردید. نتایج حاصله نشان می دهد که در تمامی حالت ها، کنترل غیر متمرکز پیشنهادی ضمن تضمین پایداری سازه، دارای کارآیی تقریبا یکسانی با حالت کنترل متمرکز می باشد تمامی مطالعات انجام شده در محدوده ی رفتار خطی سازه ها بوده و از نرم افزار Matlab برای انجام تحلیل ها استفاده شده است.

Keywords:

سازه های بلند , کنترل متمرکز , کنترل نامتمرکز , کنترل فعال