امکان سنجی استفاده از زایدات مولکولارسیو و سرامیک بال در مخلوط های آسفالتی گرم
Publish place: Journal of Health in the Field، Vol: 5، Issue: 2
Publish Year: 1396
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 811
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JHF-5-2_005
Index date: 13 January 2018
امکان سنجی استفاده از زایدات مولکولارسیو و سرامیک بال در مخلوط های آسفالتی گرم abstract
زمینه و اهداف: آگاهی های محیط زیستی در زمینه مشکلات محل های دفن پسماند صنعتی باعث شده میریت زایدات صنعتی با تاکید بر بازیابی مواد و انرژی در دستور کار صنایع مختلف قرار گبرد. یکی از روش های بازیافت پسماند تولیدی در صنعت نفت و گاز، استفاده از این زایدات در فعالیت های عمرانی می باشد . هدف اصلی از این پژوهش، امکان سنجی استفاده از زایدات صنعتی تولیدی واحد نم زدایی پالایشگاههای گازی در مخلوط های آسفالتی می باشد. مواد و روش ها: ازمایش ICP و XRF به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین و اجزاء تشکیل دهنده زایدات مولکولارسیو و سرامیک بال انجام شد، سپس آزمایشات دانه بندی و مرغوبیت مصالح روی این زایدات و مصالح تهیه شده قشر رویه انجام گرفت. تمامی مراحل این تحقیق با رعایت موازین اخلاقی و پزوهشی انجام شد. یافته ها: هر دو نوع زایدات غیرخطرناک می باشند. جذب آب در زایدات مولکولارسیو بیش از 10 برابر حد مجاز برای مصالح سنگی طبق استاندارد نشریه 234 است، از این رو این زایدات قابلیت جایگزینی با مصالح سنگی در مخلوط های اسفالتی را ندارد زیرا باعث ترک خوردگی در فصل زمستان می شوند.به علاوه وجود خلل و فرج زیاد در مولکولارسیو، قیر مصرفی را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد. نتیجه گیری: زایدات مولکولارسیو به دلیل جذب قابل توجه آب به عنوان جایگزین مصالح سنگی توصیه نمی شوند ، همچنین مقایسه نتایج آزمایشات فیزیکی صورت گرفته روی زایدات سرامیک بال با حدود مجاز استاندارد موجود در نشریه 234 نشان دهنده پتانسیل مناسب این زایدات به عنوان جایگزین مصالح سنگی در مخلوط های آسفالتی می باشد.
امکان سنجی استفاده از زایدات مولکولارسیو و سرامیک بال در مخلوط های آسفالتی گرم Keywords:
امکان سنجی استفاده از زایدات مولکولارسیو و سرامیک بال در مخلوط های آسفالتی گرم authors
شادی کریم پور زهرایی
دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگی های محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
مهدی جلیلی قاضی زاده
استادیار گروه فناوریهای محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی ، دانشگاه شهید بهشتی
مرتضی جلیلی قاضی زاده
استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه مهندسی فناوریهای نوین قوچان