بررسی اثر میکوریز Glomus mosseae و براسینواسترویید بر مکانیسم فتوسنتز آنیسون (Pimpinella anisum L.) تحت شرایط تنش کادمیوم

عناصر سنگین از مهمترین آلایندههای محیطی هستند و سمیت آنها به دلایل اکولوژیکی، تکاملی، تغذیهای و محیطی مشکل بزرگی به شمار میرود. بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که تلقیح گیاهان با قارچ میکوریزی یا استفاده از هورمون براسینواسترویید مقاومت بسیاری از گیاهان را نسبت به فلزات سنگین افزایش میدهد. در این مطالعه تاثیر میکوریز Glomus mosseae و -24اپیبراسینولید 10-6) میکرومولار) بر مکانیسم فتوسنتز و مقاومت گیاه دارویی آنیسون نسبت به تنش ناشی از کلرید کادمیوم 0)، 100، 200 و (ppm 800 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که کادمیوم باعث کاهش درصد آغشتگی میکوریزی ریشه، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل و کاهش حدواسطه ای مسیر بیوسنتز کلروفیل شامل پروتوپورفیرین IX، منیزیم پروتوپورفیرین IX، پروتوکلروفیلید، کلروفیلید a و کلروفیلید b و کاهش کاروتنویید در گیاه آنیسون شد. پیش تیمار گیاهان با براسینواسترویید، تلقیح گیاهان با قارچ میکوریز Glomus mosseae و اثر توام Glomus ×mosseaeبراسینواسترویید باعث افزایش میزان این ترکیبات تحت غلظتهای 100 و ppm 200 کلرید کادمیوم گردید. بنابراین می توان نتیجه گرفت که براسینواسترویید و قارچ میکوریزی در این غلظتها بر مکانیسم فتوسنتز و مقاومت در این گیاه نقش مثبت داشته و باعث مقاومت این گیاه در برابر سمیت ناشی از کادمیوم در این گیاه می-شود.

Keywords:

میکوریز Glomus mosseae , براسینواسترویید , کلرید کادمیوم , آنیسون