بررسی نقش و جایگاه باغ ایرانی در منظر شهری با گذار در تاریخ

رشد صنعت و ظهور پدیده های نو، شتابی بیش از آن داشتند که بشر بتواند خود را با آن هماهنگ کند و تغییرات محیط زندگی خود را به کنترل درآورد .نتیجه آن شد که شهرها تا حد زیادی به طور اتفاقی شکل گرفتندو همین امر سبب شد تا این مظاهر صنعت، جایگاه مناسب خود را در محیط زندگی انسان نیابند و اجتماع نا هماهنگی از عوامل و نیروها و نیاز های گوناگون و پرشمار پدید آید. در شهرهای سنتی ایران، شکل گیری شهری به شیوه تامین آب شهرها وابسته بوده است. در این میان باغات ایرانی نقشی کلیدی در شکل گیری شهر و منظر شهرهای سنتی داشته و عامل پیوستگی اندام های طبیعی شهر به شمار می رود. .پژوهش حاضر شهر ایرانی را مورد مطالعه قرار می دهد و به دنبال کشف رابطه میان عوامل در شکل گیری منظر پایدار شهرهای سنتی و جایگاه باغ ایرانی به عنوان عنصر کلیدی در شکل گیری شهرهای ایران می باشد .حاصل تعامل این موارد، شکل گیری ساختار شهر به کمک باغ ها به واسطه حیاط باغ ها و خانه باغ های شهری است .از طرفی این عناصر در ترکیب و تعاملی پایدار منظری پایدار را ایجاد کرده اند که در آن نه تنها بهره وری کامل از طبیعت به واسطه انسان انجام شده بلکه حیاتی جاودان به شهرهای سنتی بخشیده است .روش تحقیق در این پژوهش به گونه اکتشافی، مبتنی بر مشاهدات میدانی و عکس های هوایی و ماهواره ای می باشد .نتایج حاکی از آن است که منظر شهرهای سنتی ایران در ترکیبی کاربردی از آب، گیاه و دانه های معماری شکل گرفته که علاوه بر ایجاد محیطی مطلوب در شهر و در خانه ها ریتم مناسب و منحصر به فردی را به هر شهر داده که در عین زیبایی، کاربردی نیز است.

Keywords:

باغ ایرانی , معماری معاصر , منظر شهری , باغ شهر