ارزیابی خاصیت منعقدکنندگی مواد پلیمری خارج سلولی در حذف کدورت آب

تصفیه و دفع لجن مازاد به عنوان یک معضل در تصفیه خانه های فاضلاب در سراسر دنیا از لحاظ عواملزیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و قانونی مطرح میباشد. یکی از معایب عمده فرایندهای تصفیهبیولوژیکی تولید حجم نسبتا زیاد لجن مازاد بیولوژیکی است، به طوری که حدود نیمی از هزینهراهبردی و نگهداری تصفیه خانه ها به امر تصفیه لجن مربوط می شود. همچنین مشکل دیگر تصفیهخانه ها بالا بودن حجم لجن تولیدی است. یکی از روشهای کاهش حجم لجن فرآیند آب گیری است. ازجمله راهکارهای آبگیری و کاهش حجم لجن استفاده از روش های فی یکی و شیمیایی برای استخراجمواد پلیمری خارج سلولی (EPS) است، که حجم زیادی از لجن را به خود اختصاص میدهبد. یکی ازراهکارهای استفاده مجدد و کاهش حجم لجن تولیدی، استارا EPS و استفاده از نن به عنوان منعقدکننده ی بیولوژیکی برای کاهش و حذف آلودگی در محط آبی است. EPS محصولات متابولیک هستندکه در سطح سلول باکتری اباشته می شوند. مخلوطی پیچیده با وزن مولکولی بالا از پلیمرهای دفع شدهتوسط میکروارگانیسم می باشد. در طول سال های اخیر، تولید منعقدکننده ی میکروبی با توجه به مزیتآنها مانند اثر لخته سازی خوب و طبیعت زیست تخریب پذیری افزایش یافته است.

Keywords:

مواد پلیمری خار سلولی , منعقدکننده بیولوژیکی , لجن فعال , استارا EPS , حذف کدورت